این موجود عجیب ماهی مانند ممکن است یکی از اجداد باستانی ما باشد! - وبلاگ نت قشم

به گزارش وبلاگ نت قشم، موجودی اسرارآمیز و منقرض شده که بیش از یک قرن است دانشمندان را متحیر نموده است، ممکن است خاتمه جای خود را در درخت زندگی پیدا نموده باشد. این حیوان کوچک ماهی مانند Palaeospondylus gunni نام دارد که برای اولین بار در سال 1890 در فسیل های اسکاتلند کشف شد که تقریباً 390 میلیون سال پیش و در دوران دونین میانه زندگی می کرد. اکنون، با توجه به تجزیه و تحلیل جدیدی از فسیل هایی که به خوبی حفظ شده اند، دانشمندان فکر می نمایند که این یکی از اولین اجداد چهارپایان بوده است، یعنی حیواناتی با چهار دست و پا، از جمله انسان.

به گزارش وبلاگ نت قشم، دیزی (یوزی) هو، دانشمند دانشگاه ملی استرالیا می گوید: این حیوان عجیب از زمان کشفش در سال 1890 به عنوان معمایی که حل آن غیرممکن است، دانشمندان را گیج نموده است. مقایسه های مورفولوژیکی این حیوان همواره برای دانشمندان بسیار چالش برانگیز بوده است. با این حال، پیشرفت های اخیر در بخش بندی و تجسم سه بعدی با وضوح بالا، این کار را که قبلا غیرممکن بود، ممکن نموده است.

البته دلایل دیگری نیز وجود دارد که چرا طبقه بندی این حیوان تا این حد مشکل ساز بوده است. فسیل های این جانور اگرچه فراوان است، اما از آنجایی که پالئوسپوندیلوس بسیار کوچک است، فسیل های آن در بشتر موارد بسیار آسیب دیده بود و همین بازسازی آناتومی جمجمه آن را بسیار سخت می کرد. علاوه بر این، آناتومی این جاندار با ماهی های فک دار و بدون آرواره مشترک است، و بعلاوه فقدان کامل دندان ها و استخوان های پوستی موجود در فسیل ها نیز دردسر های خاص خود را داشت.

تیم تحقیقاتی به رهبری تاتسویا هیراساوا، دیرینه شناس دانشگاه توکیو در ژاپن، برای حل این مسائل به جستجوی نمونه های استثنایی بودند که سرهایشان هنوز در صخره ها فرو رفته و پنهان شده بودند. هیراساوا می گوید: انتخاب برترین نمونه ها برای اسکن های میکروسی تی و کندن دقیق صخره های اطراف جمجمه فسیل شده به ما این امکان را داد تا وضوح اسکن ها را بهبود بخشیم. محققان سپس فسیل ها را با توموگرافی کامپیوتری اشعه ایکس پرتوی سنکروترون آنالیز کردند، که به آن ها اجازه می داد از فسیل ها با وضوح عالی و بدون از بین بردن آن ها تصویربرداری نمایند.

نتایج بسیار شگفت انگیز بود؛ در جمجمه Palaeospondylus، تیم سه کانال منحنی پیدا کردند که با گوش داخلی مهره داران آرواره دار مطابقت داشت. سایر ویژگی های جمجمه پالئوسپوندیلوس شبیه جمجمه دو ماهی باستانی و تقریباً هم عصر دیگر، یعنی Eusthenopteron و Panderrichthys بود. هر دوی این جانوران متعلق به تاکسون ماهی های باله دار یا سارکوپتریژیان هستند که ما می دانیم چهارپایان از بعضی از این گونه ها تکامل یافته اند. این سارکاپتریژ ها و نوادگان چهارپایان آن ها به عنوان تتراپودومورف شناخته می شوند. هر دو Eusthenopteron و Panderrichthys دارای صفات مشابهی بودند که در تتراپودومورف ها مشاهده می گردد.

فقدان دندان و استخوان های پوستی در Palaeospondylus یک مشکل در آنالیز این جاندار باستانی بود. با این همه دانشمندان می گویند به نظر می رسد که Palaeospondylus شبیه یک تتراپودومورف نوجوان است که تمام ویژگی های بالغ خود را ایجاد ننموده است. این که آیا دندان ها و فک ها امکان رشد داشتند یا به طور کامل از بین رفته اند، ناشناخته است، اما می تواند نشان دهنده یک خصلت تکاملی باشد که باعث رشد حیوان به روش های دیگری، شاید به سمت تکامل اندام ها گردد.

محققان می گویند که به آنالیز این موجود عجیب ادامه خواهند داد تا موقعیت آن را در شجره خانواده حیوانات به طور قطعی تایید نمایند. هیراساوا می گوید: مورفولوژی عجیب Palaeospondylus، که با لارو چهارپایان قابل مقایسه می باشد، از دیدگاه ژنتیکی رشدی بسیار جالب است. با در نظر گرفتن این موضوع، ما به مطالعه ژنتیک تکاملی خود ادامه می دهیم، زیرا می تواند این تغییرات مورفولوژیکی و سایر تغییرات را که در انتقال آن ها از آب به خشکی در تاریخ مهره داران اتفاق افتاده است، آشکار سازد. نتایج این مطالعه در نشریه معتبر Nature به چاپ رسیده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ نت قشم