چرا خبری از تلویزیون های اولترا واید نیست؟
به گزارش وبلاگ نت قشم، مانیتورهای اولترا واید (Ultrawide) در دنیای کامپیوترهای شخصی محبوبیت نسبتا زیادی دارند، اما در بازار تلویزیون چنین گزینه ای وجود ندارد. چرا اینطور است؟ فکر می کنیم پاسخ خسته نماینده این سوال را می دانیم، اما دلایلی وجود دارد که سازندگان تلویزیون باید به آن فکر نمایند. در این مطلب به دلایل عدم وجود تلویزیون های اولترا واید در بازار می پردازیم. ضمناً اگر در پی خرید تلویزیون هستید، خوشبختانه در خبرنگاران تنوع زیادی از مدل ها وجود دارد که می توانید بین آن ها دست به انتخاب بزنید.
تعریف تلویزیون اولترا واید
تقریبا تمام تلویزیون های موجود در بازار، از نسبت تصویر 16:9 بهره می برند. این فقط به این معنی است که به ازای هر شانزده واحد عرض، نه واحد ارتفاع وجود دارد. به طور دقیق، هر چیزی فراتر از این اولترا واید در نظر گرفته می گردد، اما در اینجا به طور خاص منظور ما صفحه نمایش هایی با نسبت تصویر 21:9 است؛ نه عریض تر و نه باریک تر. این محبوب ترین نسبت تصویر فوق عریض در دنیای کامپیوترهای شخصی است و به همین علت است که می خواهیم آن را در بازار تلویزیون ببینیم.
چرا در پی تلویزیون های اولترا واید هستیم؟
پاسخ ساده این است که اگر شما یک سینه فیل (خوره سینما) هستید، بخش زیادی از محتوایی که دیدن می کنید با نسبت تصویر 21:9 یا نزدیک به آن ارائه می گردد. این فیلم ها گاهی اوقات anamorphic نامیده می شوند، زیرا برای رسیدن به این نماهای گسترده از لنزهای خاصی استفاده شده است.
این موضوع به این معنی است که هر زمان فیلم هایی را دیدن می کنید که در درجه اول برای سینما ساخته شده اند، نوارهای سیاه بزرگی در بالا و پایین تصویر مشاهده خواهید کرد. این اتفاق باعث می گردد تا تلویزیون بسیار بزرگ شما به یک نمایشگر بسیار کوچک تر تبدیل گردد. مهم نیست تلویزیون شما چقدر بزرگ باشد، فیلم های عریض همواره فقط بخش کوچکی از صفحه و مهم تر از آن، تنها بخشی از رزولوشن را اشغال می نمایند.
علاوه بر امکان لذت بردن از فیلم ها با فرمت بهتر، گیمرهای کنسول نیز ممکن است بخواهند از بازی های فوق عریض (Ultrawide) لذت ببرند و بعضی از گیمرهای کامپیوتر ممکن است احساس نمایند مانیتورهای فوق عریض برای سلیقه آن ها به مقدار کافی بزرگ نیستند. به هر حال، گیمرهای فوق عریض ممکن است یک زیرمجموعه خاص باشند، اما همچنان از نظر تعداد کاربران محبوب هستند و مطمئناً بازیکنان زیادی به نمایشگرهای فوق عریض بسیار بزرگ علاقه مند خواهند بود.
چرا این نوع تلویزیون ها ساخته نمی شوند؟
دلایل متعددی وجود دارد که می توان حدس زد چرا این فرمت را در مانیتورها می بینیم اما در تلویزیون ها نه، اما به احتمال زیاد علت اصلی آن صرفاً کمبود تقاضا است. با این حال، چگونه می توانید تقاضا داشته باشید در حالی که بیشتر مردم نمی دانند که چنین گزینه ای وجود دارد؟ قبل از خرید تلویزیون همواره نکات زیادی را در نظر می گیریم ولی آیا یک خریدار اصلا می داند که پتانسیل وجود تلویزیون اولترا واید هم وجود دارد؟
نسبت تصویر و استانداردهای رزولوشن فعلی تلویزیون ها به وسیله سازمان های ذی صلاح مشخص و بر سر آن ها توافق شده است. بنابراین، اگر می خواهید برچسب 4K یا Full HD را روی تلویزیون خود ببینید، باید مجموعه خاصی از رزولوشن ها را پشتیبانی کند. در خصوص مانیتورها، مجموعه استانداردها فرق دارد و تنها با بعضی مانیتورهای 16:9 همپوشانی دارد. استانداردهای میانی مانند 1440p جزئی از استانداردهای فعلی تلویزیون نیستند، به این معنی که متأسفانه تلویزیون های 1440p هم نداریم.
معرفی یک استاندارد تلویزیونی دیگر به معنای پیچیدگی های قابل توجهی برای تولیدنمایندگان محتوا خواهد بود و کنسول های بازی فعلی نیز زیر فشار اضافی قرار می گیرند. احتمالاً مسائل عملیاتی نیز در خصوص تلویزیون های فوق عریض واقعاً بزرگ وجود دارد، مانند بسته بندی، حمل و نقل یا پیدا کردن دیواری به مقدار کافی بلند برای آن ها.
در نهایت، برای افرادی که هواداران پروپاقرص شاهکارهای سینمایی با فرمت آنامورفیک نیستند، بیشتر محتوایی که دیدن می نمایند در قالب 16:9 یا فرمت قدیمی تر 4:3 خواهد بود که در این صورت نوارهای سیاه بزرگی را که می خواستیم با محتوای 21:9 از بین ببریم، دوباره مشاهده خواهیم کرد.
گزینه های جایگزین برای تلویزیون های اولترا واید
به نظر می رسد به این زودی ها قرار نیست تلویزیون های اولترا واید راهی بازار شوند ولی در این میان احتمالا بعضی مانیتورهای اولترا واید آنقدر بزرگ می شوند که می توانید از آن ها به عنوان تلویزیون اولترا واید هم بهره ببرید. اما اگر از نمایش فیلم های سینمایی عریض روی تلویزیون 16:9 خود راضی نیستید، راه هایی برای داشتن تجربه بهتر وجود دارد.
اولین راه، ارتقا به یک تلویزیون OLED است. همچنان نوارهای سیاه و مقدار تصویر به همان صورت باقی می مانند، اما قابلیت OLED در خاموش کردن کامل پیکسل ها و نمایش سیاه مطلق، به محتوای سینمایی با نسبت تصویر عریض (آنامورفیک) یاری زیادی می نماید. در نمایشگرهای LCD، حتی با قابلیت کم نور موضعی (local dimming)، درخشش نور (bloom) در لبه های تصویر وجود دارد و قسمت استفاده نشده صفحه همچنان روشن است. این موضوع به خصوص هنگام دیدنی فیلم در محیط تاریک، می تواند کیفیت تصویر را پایین بیاورد. این مشکل در تلویزیون های OLED وجود ندارد.
اگر به تنهایی فیلم دیدن می کنید، می توانید از یک مانیتور فوق عریض کامپیوتر بهره ببرید. با توجه به اینکه هنگام استفاده از مانیتور، به آن نزدیک تر می نشینید، تجربه سینمایی فوق العاده ای با نمایشگر 34 اینچی اولترا واید خود خواهید داشت. بعلاوه نباید امکان دیدنی فیلم های سینمایی با هدست های واقعیت مجازی را از قلم بیندازیم که می توانند محیط سینما را در خانه شبیه سازی نمایند.
احتمالاً برترین راهکار فعلی برای دیدنی محتوای سینمایی با نسبت تصویر عریض (آنامورفیک)، استفاده از پروژکتور است. پروژکتور به شما امکان می دهد تا تصویر را به مقدار بزرگ ترین مقدار ای که دیوارتان می تواند نمایش دهد، تنظیم کنید و طبیعتاً بخش استفاده نشده تصویر را نمی بینید.
منبع: HowToGeek
منبع: دیجیکالا مگ