گرمازدگی در کمین دیابتی ها - وبلاگ نت قشم

به گزارش وبلاگ نت قشم، در هوای بسیار گرم افراد دیابتی بیشتر به اورژانس ها مراجعه می نمایند و بستری می شوند، حتی مرگ بر اثر گرما زدگی در میان این افراد گزارش شده است. بدن مبتلایان به دیابت به علت بالا بودن قندخون و تکرر ادرار همیشه در معرض

نویسنده: دکتر سیدمحسن خوش نیت نیکو *

آنچه دیابتی ها باید درباره تابستان و گرما بدانند

در هوای بسیار گرم افراد دیابتی بیشتر به اورژانس ها مراجعه می نمایند و بستری می شوند، حتی مرگ بر اثر گرما زدگی در میان این افراد گزارش شده است. بدن مبتلایان به دیابت به دلیل بالا بودن قندخون و تکرر ادرار همیشه در معرض خطر کم آبی نهاده شده است.

علاوه بر این، به دلیل کاهش قدرت تعریق در افراد دیابتی، احتمال گرمازدگی در فصل های گرم سال به شدت افزایش می یابد. گرما و رطوبت دو عاملی هستند که دفع گرما از بدن را با مشکل روبرو می نمایند. هرچه رطوبت و گرمای محیط بیشتر باشد، خطر گرمازدگی افزایش می یابد. دمای بیش از 7/37 درجه سانتی گراد خطر بروز گرمازدگی را در پی دارد. البته وقتی رطوبت هوا بالا باشد، حتی 6/26 درجه سانتی گراد هم خطرناک است چون رطوبت زیاد مانع تعریق طبیعی بدن می گردد.

با وجود اینکه احتمال گرمازدگی در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از دیگران است، بیشتر این افراد راه های پیشگیری و مقابله با این پدیده خطرناک را نمی شناسند. افراد دیابتی ساکن منطقه ها گرم به آموزش های بیشتری در خصوص تاثیر گرما بر بیماری دیابت و مراقبت های دیابتی در هوای گرم احتیاج دارند.

علایم گرمازدگی در دیابتی ها

اگر فرد دیابتی در معرض هوای گرم یا مرطوب نهاده شد، با بروز هر یک از نشانه های سرگیجه، تعریق بیش از حد، قرمزی پوست بدون تعریق، گرفتگی عضلانی، سردرد، تند شدن ضربان قلب یا احساس تهوع باید فورا به گرمازدگی مشکوک گردد.

مقابله با گرمازدگی

فرد دیابتی تا حد امکان در محیط بسیار گرم قرار نگیرد.

در فصول گرم سال، انجام فعالیت ورزشی به صبح زود یا هنگام غروب آفتاب موکول گردد.

روزانه مقادیر کافی مایعات مصرف گردد. آب یا نوشیدنی هایی مثل شربت آبلیموی کم شیرین، مایعات بسیار مناسبی برای جلوگیری از گرمازدگی محسوب می شوند. نوشیدنی هایی مثل چای و قهوه باعث دفع آب بدن می شوند و جایگزین مناسبی برای آب نیستند.

توصیه می گردد افراد دیابتی روزانه 2- 1 بار دوش بگیرند تا دمای بدنشان کاهش یابد.

پوشیدن لباس های رنگ روشن، استفاده از کلاه و عینک آفتابی هم به منظور پیشگیری از گرمازدگی توصیه می گردد.

در صورت بروز گرمازدگی در بیماران دیابتی چه باید کرد؟

اگر فرد دیابتی متوجه هر یک از علایم آغاز گرمازدگی شد، باید فورا تحت درمان قرار گیرد. قبل از مراجعه به پزشک یا در موارد شدید قبل از رسیدن اورژانس، انجام اقدام های زیر توصیه می گردد:

منتقل کردن بیمار به مکانی خنک

کمی بالا قراردادن پاهای بیمار نسبت به بدن

مرطوب کردن بدن بیمار با آب خنک

قرار دادن کیسه های یخ روی کشاله های ران و زیر بغل بیمار برای پایین آوردن دمای مرکزی بدن

گرما و داروهای کاهش دهنده و دستگاه های میزان گیری قندخون

کنترل قندخون بیماران دیابتی هم در هوای گرم کمتر از حد مطلوب است. علاوه بر کم آبی بدن که غلظت قندخون را افزایش می دهد، داروهای کاهش دهنده قندخون هم ممکن است تحت تاثیر گرما قرار گیرند.

برای نگهداری داروهای خوراکی و داروهای تزریقی (انسولین)، دمای خاصی توصیه می گردد که در بالاتر از آن دما، اثر دارو کاهش می یابد. روی بسته بندی داروها اطلاعاتی درباره دمای مناسب برای نگهداری دارو ذکر شده است که بیماران باید به آن توجه نمایند. حتی دستگاه های سنجش گلوکز خون (گلوکومتر) و نوارهای تست قندخون هم در هوای گرم عملکرد خود را از دست می دهند و قندخون را پایین تر از میزان واقعی نشان می دهند. با این حال، بیشتر بیماران اطلاعات کافی در خصوص شیوه صحیح نگهداری دارو و تجهیزات مرتبط با میزان گیری قندخون ندارند. به طورکلی، افرادی که در منطقه ها گرم زندگی می نمایند باید از دستگاه هایی استفاده نمایند که میزان قندخون را در منطقه ها گرم بهتر نشان می دهند و کسانی هم که در آب و هوای سرد زندگی می نمایند، باید دستگاه هایی که با منطقه ها سرد سازگار است، داشته باشند. دمای مناسب برای نگهداری انسولین 30- 15 درجه سانتی گراد است. با این درجه حرارت چنانچه یک ویال در ظرف مدت چند روز مصرف می گردد، احتیاج به نگهداری در یخچال نیست و می توان انسولین را در دمای اتاق نگهداری کرد ولی اگر یک ویال ظرف مدت یک ماه مصرف نمی گردد، باید در یخچال نگهداری گردد. از قراردادن انسولین پشت شیشه ماشین و در معرض آفتاب مستقیم خودداری کنید. به طورکلی نباید انسولین را در دمای خیلی بالا یا خیلی پایین نگه داشت. نگهداری انسولین در فریزر هم صحیح نیست. قرص های کاهش دهنده قندخون هم باید در دمای اتاق، دور از نور مستقیم، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری گردد. توصیه می گردد افراد دیابتی، انسولین، داروهاو وسایل تست قندخون را در کیف های مخصوص خنک نماینده حمل نمایند و محل نگهداری در خانه هم در جای خنک باشد.

پی نوشت ها:

* فوق تخصص غدد و متابولیسم و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران

منبع:هفته نامه سلامت

/ج

منبع: راسخون