با تلفن همراه به رختخواب نرو
به گزارش وبلاگ نت قشم، علت چیز های دیگری است که رسانه های اجتماعی آنان را فعال می نمایند. مسئله روش و ابزار و استفاده از رسانه های اجتماعی نیست، بلکه محتوا و جایگزینی فعالیت های دیگر است.
براساس یافته های یک تحقیق جدید کمبود خواب و آزار های مجازی بیشتر از استفاده از شبکه های اجتماعی روی سلامت روانی نوجوانان اثر منفی دارند. دانشمندان در بریتانیا یافته اند که نوجوانانی که حساب های رسانه های اجتماعی شان را بیشتر از سه بار در هفته چک می نمایند بیشتر نشانه های پریشانی روانی از خود نشان می دهند.
ولی این دانشمندان اخیرا به این نتیجه رسیده اند که دلیل این واکنش های منفی خود رسانه های اجتماعی نیستند. محققان در کالج سلطنتی لندن می گویند مسائل بهداشت روانی در بین نوجوانان می تواند در نتیجه آزار های فضای مجازی و همچنین جایگزینی فعالیت های دیگر مانند ورزش و خواب با استفاده از رسانه های اجتماعی باشد.
این تحقیق که در مجله بهداشت بچه ها و نوجوانان لنست منتشر شده داده های مربوط به حدود 10 هزار دانش آموز را از تحقیق Our Futures Government را در دوران 13 تا 16 سالگی شان بین سال های 2013-2016 آنالیز می نماید؛ بنابراین داده ها 43 درصد دختران و پسران در سال اول بیشتر از سه بار در هفته از رسانه های اجتماعی استفاده می کردند. این آمار برای بچه های سال سوم به 69 درصد می رسید.
این یافته ها نشان می داد کسانی که در سال اول رسانه های اجتماعی شان را به این میزان استفاده می کردند، 31 درصد بیشتر احتمال بروز نشانه های ناآرامی های روانی در سال بعد را داشتند.
استفاده مرتب و مداوم از رسانه های اجتماعی - برای دختران و نه پسران - در سال های اول و دوم این تحقیق منجر به کاهش سطح تندرستی روانی در سال سوم شد.
با این وجود نویسندگان این تحقیق معتقدند بعید است که خود رسانه های اجتماعی عامل این آسیب ها باشد؛ احتمالا محتوایی که بچه ها و نوجوانان در رسانه های اجتماعی با آن روبرو هستند و همچنین جایگزینی فعالیت های فیزیکی با آن عوامل اصلی این مسائل اند.
وقتی عواملی مانند آزار های مجازی، فعالیت های فیزیکی و خواب نیز در نظر گرفته شدند، ارتباط آن ها با وضعیت بد روانی برای دختران تقریبا از بین رفت. قضیه در خصوص پسران فرق می کرد. این باعث مطرح شدن عوامل میانجی احتمالی دیگر می گردد. عواملی که هنوز شناسایی نشده اند.
پروفسور راسل واینر، رئیس بخش اطفال و بهداشت بچه ها کالج سلطنتی می گوید به اعتقاد او از نظر بیولوژیک غیرممکن است که رسانه های اجتماعی اثر منفی روی یک جنس داشته باشند و روی دیگری نداشته باشند.
به گفته واینر به اعتقاد ما فلش علی از رسانه های اجتماعی به ناآرامی نیست. علت چیز های دیگری است که رسانه های اجتماعی آنان را فعال می نمایند. مسئله روش و ابزار و استفاده از رسانه های اجتماعی نیست، بلکه محتوا و جایگزینی فعالیت های دیگر است.
یکی از راهکار هایی که نویسندگان این تحقیق پیشنهاد می نمایند این است که والدین اصرار نمایند که فرزندان شان تلفن هایشان را در اتاق نشیمن بگذارند و با خود به رختخواب نبرند، تا مطمئن شوند خواب آن ها مغشوش نمی گردد.
علاوه بر این آن ها معتقدند والدین باید بدانند فرزندان شان با چه کسانی در فضای مجازی حرف می زنند. درست همانطور که باید مواظب باشند، آن ها در کوچه با چه کسانی بازی می نمایند.
دکتر داشا نیکولز، از نویسندگان این تحقیق می گوید: به جای اینکه مرتبا به بچه ها بگویید می توانی تلفن ات را کنار بگذاری؟ باید بگویید تلفن ات را با خودت به اتاق خواب نبر و باید بیرون بروی و کمی ورزش کنی. بعد می توانی بیایی و با تلفنت هر کاری دوست داری بکنی.
همچنین به گفته نیکولز والدین باید بدانند چه اقدامتی برای جلوگیری از آزار در فضای مجازی از دست شان برمی آید.
به گفته او: در آزار های مجازی حتی تخت هم جای امنی نیست و اگر تلفن ات در اتاق نشیمن باشد، کسی نمی تواند تو را در تخت خواب مورد آزار قرار دهد.
منبع: ایندیپندنت فارسی
منبع: فرادید